Το Α του Αυγούστου

Ο Αύγουστος είναι η αρχή. Έχει το πρώτο γράμμα της αλφαβήτου. Έχει την αρχή των μεγάλων ταξιδιών. Φημίζεται για τις παχές μύγες του και την αφετηρία των μεγάλων ερώτων.

Μα είναι νωρίς αγάπη μου. Νωρίς να σε εμπιστευτώ. Νωρίς για να σε αγαπήσω. Είναι νωρίς και οι πληγές μου πολλές και ανοιχτές. Κάποτε πίστευα πως η θάλασσα τα γιατρεύει όλα, πλέον γνωρίζω πως εσύ κρύβεις την μαγεία, αλλά είναι νωρίς και το καλοκαίρι ζεστό, ο Αύγουστος επιθετικός και το επόμενο ξημέρωμα δεν θα μας βρει αγκαλιά. Αγάπη μου τα τείχη έχουν χτιστεί γερά και είναι τόσο νωρίς να τα ρήξεις. Αγάπησα την μοναξιά μου την τάιζα καλά τόσα χρόνια και εσύ τόλμησες να την ταράξεις.

Μα είναι Αύγουστος κι ο Αύγουστος δεν είναι μήνας για όνειρα. Γιατί εκεί μέσα ζουν τα μεγαλύτερα και θα έρθει ο κακός χειμώνας να μας τα κλέψει. Αγάπη μου άκουσε με μην με αφήσεις να σε ερωτευτώ είναι τόσο νωρίς

Φοβάμαι αγάπη μου, έχω έναν φόβο που τον κουβαλάω μέσα μου. Δεν θέλω να περιμένω τίποτα ξανά και εσύ έχεις την ικανότητα να με κάνεις να περιμένω για πάντα.

Διαβάζω στο μπαλκόνι που τραγουδήσαμε και κλάψαμε.

Έχεις ξεχάσει λίγη μαγεία.

Δεν τ’αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ακούς

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα.

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν,μ’ακούς

Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ακούς

Το χαμένο μου το αίμα και το μυτερό,μ’ακούς

Μαχαίρι

Οδυσσέας Ελύτης.

Το Μονόγραμμα

Πηγή: http://enfo.gr/

Η υπερβολή στη νηστεία και η λαιμαργία έχουν το ίδιο αποτέλεσμα

«Ας αγωνιστούμε λοιπόν με όλη τη δύναμη να αποκτήσουμε, με τη βοήθεια της αρετής της ταπείνωσης, την αρετή της διάκρισης, το οποίο θα μας προφυλάσσει από τις ακρότητες.

Όλοι έχουμε ακούσει το ρητό που λέει: «Μεταξύ των δύο άκρων υπάρχει η μέση οδός». Η υπερβολή στη νηστεία και η λαιμαργία έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Οι συνεχείς αγρυπνίες δεν είναι λιγότερο καταστροφικές από τη νωθρότητα και τον άμετρο ύπνο. Οι υπερβολικές στερήσεις σίγουρα, εξασθενούν τον άνθρωπο και τον οδηγούν στην κατάσταση εκείνη , όπου λιμνάζουν η αμέλεια και η αθυμία.

Έχω δει πάρα πολλές φορές μοναχούς, οι οποίοι δεν υποχώρησαν στο πάθος της γαστριμαργίας, να καταβάλλονται από την υπερβολική νηστεία. Το πάθος της λαιμαργίας που είχαν νικήσει, πήρε την εκδίκησή του από την εξασθένιση του οργανισμού τους. Άλλοι έπεσαν, γιατί επιδόθηκαν σε άμετρες αγρυπνίες και παρατεταμένα ξενύχτια και έφθασαν στο σημείο να μην μπορούν στο τέλος να κλείσουν μάτι.

Ας κρατήσουμε λοιπόν το μέτρο, με την καθοδήγηση της διάκρισης και σύμφωνα με το λόγο του Αποστόλου: » Με τα όπλα της σωτηρίας τα επιθετικά και τα αμυντικά» (Β’ Κορ. 6,7). Ας ψάξουμε να βρούμε τη μέση οδό και να μην ξεστρατίσουμε ποτέ απ’ αυτή. Να μην εγκρατευόμαστε περισσότερο από εκείνο που μας παρέδωσαν οι Πατέρες, για να μην πέσουμε, από τη μια άκρη στην άλλη. Δηλαδή, από την ολέθρια χαλαρότητα στην κακή επιθυμία, στη λαιμαργία και στην ακράτεια».

Πηγή: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/